Mustafa CEYLAN


1586 Yılının Hazran’ında Kudüs kadılığına atanınca, Kudüs’e gitmek için yola çıkan, asıl adı Hasan olan şairimiz Bahrî, yolculuk sırasında bir grup Dürzî eşkiyâsı tarafından yolu kesilerek öldürülür. Kabrî Trablusşam’dadır.

NA’T

Hâdi-i vâdî –i Hudâ talebî
Fahr-i âlem Muhammed-i Arabî

Nakş-i ser-levha –i kitâb-i vücûd
Nakş-bend-i kitâbe-i der-i cûd

Ser-i dil-cûy-i ravza-i ezelî
Şem-i halvet-serây-i lem yezelî

Sun’-ı pîşîn-i kâr-kâhı vücûd
Hâce-i sad-bâr-gâh-i vücûd

Hatem ü pîşvây-ı her mürsel
Evvel-i âhır, âhır-ı evvel

Şâhid-i nâzenîn-i bezm-i şühûd
Şâhid ammâ hakîkaten meşhûd.



Onu;
Dervişler dervişi, egosunu yenmiş, övünmesini hiç sevmeyen, ilmî derecelerin üstün noktasına erişmiş, kemalât mertebesinde bir zat diye tarif ederler.

Kınalızade, “şiir ve inşada denize olan dalgıç gibiydi” ifadesini kullanır.

Son derece konuksever. Misafirlerine izzet ve ikramda bulunmaya bayılan bir kişiliği varmış.

Üç dil bildiğini ve üç dille de şiirlerini kaleme aldığı belirtilir.

Onu yakınen bilenler, dost-ahbap-yârân meclislerinin müdavimi ve afyon müptelâsı olduğunu da söylerler.



Balıkesir’in Kızılcatuzla kasabasında dünyaya gelmiştir. Ailesi hakkında fazla bir bilgi yoktur. Dayısı İbrahim Efendi, Sultan III. Murad’ın ilk hocasıdır. Şair ve bilgin olan Dürri Abdülbakî Efendi de şairimizin oğludur. II. Selim’in hocası Ataullah Efendi’den icazet almıştır. Saraya yakınlığı sebebiyle de, kısa zamanda önemli görevlere atanmıştır. Müderrislik, kadılık görevleri bunların başında gelmektedir.


SON SÖZ ŞAİRİN ŞEM’İYYE KASİDESİNDEN BİR KAÇ BEYİTLE OLSUN.

“Kâşâne-i vücûdda bir encümen cihân
Ruhsâr-ı âteşîn ile her mâh-pâre şem’

Serkeşlik itme âhı derunumdan it hazer
Serkeşlikle kaldı mı gör rüzgâre şem’

Berbâd olduğun ser-i Hüsrev külâhı Key
Söyler zebânı hâl ile her tâcdâre şem’

Zâtın gibi senin yedi meş’alfürûz-i sun
Yakmadı bu sirâce-i zengâr-kâre şem’

Tab’ından itdi rûzede nûr-i istifade şems
Zihninden itdi gice ziyâ istiâre şem’

Meh-rütbetâ sipihr-cenâbâ ki tal’atin
Kasr-i zücâci dîde-i ümmîd-vâre şem’

Tab’ım fürûğ- rûşen ide arş-ı tâkını
Dil hücresinde lûtfûn eli çün edyâre şem’