çözülebilir şiiri seviyorum; çözümünde belli bir doyum hissedip, şiirin! kaybolan kısmını tutuyorum, kalan kusursuzdur, kar eder diye.

keçi gibi ordan oraya atlayan şiirler vardır, şimdi yeri değil ama, beni saran uzanık dilleri vardır. dilini severim.

gözlerinde sadece acı olanların da şiiri vardır. çok acılıdır, aylarca uyutmadığı olmuştur (beni). acılı şiir, seni bulduğum için olağanüstü müteşekkirim.

çatılan kaşları ve yavaştan tereddütlü ellerin şiirleri vardır. onlara gökyüzü, su, toprak noktasında selam verip bir de diz çöküp dua ederim. ne güzelsiniz. ne de güzelsiniz.

bazılarının, süslenmemiş göğüsü ile çıplak şiirleri vardır. bunlar benim göğüslerim derim, burdan ilan ediyorum! onları kendime boyarım. gurur duyarim, seni duyuyorum, duyumsuyorum. şerefe!

derim. derim kalın, gülden incedir söylenir.

diline kadar sarhoş şiirler vardır. onların üzerinde bir içki içilir gibi yaparım! içimdir, içimde beyandır onlar.

ironik gülümseme ile yazanlara sormuyorum: bunun, bir şiir olduğunu düşündün mü? ben, gideceğin yol değilim ki, niye düşüneyim.

gerçekten kızgınların da şiirleri vardır. onlar; tehdit, ve savunma alanında ustadır, onları tanıdıkça kin’inizi bile azalir. niye, neyi söyleyim.

hayalperestler de var onların gerçekten arkalarında gezdirdigi diğer şiirlerin hayaletleri olduğunu düşünüyorum. rüya gibi fısıldıyorlar. bu nedenden olmalı, rüyalar çok sessiz .

umutsuzların şiirleri de var, al çiçeğimi ver çiçeğimi cinsi! sanki ben aldım buketlerini? onları da seviyorum içtenler ama, içinde yoksunlar.

muhteşem, afet (kadın oluyor burada) şiirleri vardır. onlar çok pahalı, şiirleri de vardır. setleri harika. oscar kazanmasalar bile kesin sanatçı olurlar.

sabrımı deneyen şiirler vardır, ellerinden öperim.
hiç sevmem.
hiç sevmedim ki bunları!