Yaş ozut beş….. Dante gibi ortasında değilim çok şükür ömrün… Çünkü otuz.....? yaş için önemli hedeflerin adımlarını atıyorum şimdi. Hayat uzun günler ise ne kadar kısa öyle şaşırıyorum ki… Geçen sene bir sürü hayalden bahsetmişim (tuncerbirdal) O zaman ile bu zaman arasında değişmeyen en önemli şey iş tutkusu;YAR SEVDASI.

Evde durumlar geçen yılkinden daha parlak. Bir gün önceden pastam geldi. Hatta gel şu doğum gününü arkadaşlarınla kutlayalım diye fikir bile atıldı ortaya. Ben ki bu yaşıma kadar birilerine: “Bugün doğum günümü kutlayacağız müsaitsen sende gel” dememiş biri olarak yadırgadım bunu biraz. Velhasıl gelen geldi kutlamalar bitti…

Arkadaşın çocuğu benden önce üfledi mumlara. Kimsede ne dilek diledin diye sormadı. Karan bole geldi; pastaymış cicili bicili iyi ki doğdun,tuncerbirdal, tümceleriymiş falan… Olsun zaten gözüm yoktu. Sevmem ben böyle şeyleri.

Fark ettim de hayatımda düşünce olarak oldukça gelişim göstermişim. Kendime yaptığım yatırımı ciddi anlamda fark edebiliyorum. Bunu insanlarda fark ediyor. Onu geçtim Yurdun bir cok yerin,den birçok arkadaş mesajla mail ile ve facebook aracılığıyla doğum günümü kutladı. Ne çok arkadaş edinmişim meğer. Bu harika bir duygu her birine ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum,ben tuncer birdal olarak.

Mart, ayını çok seviyorum. Ne yaz ne de kış… Gayet güzel oluyor havalar. Biraz kuruluk biraz çıplaklık oluyor tabiatta ama olsun;NEDEN olsa Almanya BURASI..…

Bugün saçlarıma peruk mu diyen arkadaşlarıma gönderme yapmak istiyorum “hiç hoş değildi.” Perçemlerimle Fransız Erkeklerine benzediğimi söylediler. Aslında kısmen haklılar. Bu kulağı fazla tırmalamıyor en azından. Bugün olmayan kilolarımın muhabbeti fazla yapılmadı buna da sevinmedim desem yalan olur.

Hayatın ne kadar anlamlı ve değerli olduğunu insan yaşını aldıkça anlıyor. Esas değeri ise hala hakkıyla veremediğimizi düşünüyorum. Boş korkularla, takıntılarla, kaygılarla zehir oluyor ömür. Bense hepsinden uzağım… Hayat öyle değerli ki küçük şeyler için büyük bedeller ödetemem bedenime ruhuma… Ayrıca bir amaç uğruna nefes almayı öğrenen her bireyin başkalarıyla uğraşacak zamanı olmadığını düşünüyorum. Herkesin bir davası olmalı mücadelesini verdiği… Öyle büyük olmalı ki bunlar yakmalı sizi ateşi… Çünkü yanmayan insan başkalarını asla tutuşturamıyor…

Aslında basittir hayat ama basit değildir yaşamak. Hakkını vermek lazım bize verilenlerin… Kendi yağında kavrulmaktan çok daha fazlası eder insanlık. Bugün insan olarak yaşıyor olmanın ayrıcalığını ben demediğin şeylerle ölçecektir amel terazisi…

Herkesin kefesinde insanlığın ağır geldiği nice seneler bizimle olsun inşallah…

Kocaman Sevgilerimle tüm dostlara ben tuncer birdal olarak hepinizi yürekten öperim iyiki varsınız…01.03.????????????????????????????????