Yaşam ,salt güzel günlerden ibaret değildir.Yaşam denilen sürecin çok çeşitli evreleri vardır.Nasıl ki bir zamanlar hiç yokken, yine görünmeyen bir aleme yok olup gideceğiz. Ne bırakacağız geriye ? Eğer yetiştirebilmişsek; Allah’ın varlığını doya doya yaşayan insanları ne mutlu bize! Doğa kendisini yeniler, yeter ki biz insanlar,onu hiçbir zaman hırpalamayalım. Bugünün yarını da var, tümcesi aklımızdan çıkmamalı. Kainat her haliyle bir bütündür. Bir ağaçtan düşen bir yaprak misali, evrenin herhangi bir yerinde oluşan ya da oluşturulan değişim, diğer yanlarını da hemen olmasa da yıllar sonra etkiler. Bu evrime eşdeğer bir olaydır. İnsanoğlu zamanımızda yıkımı hızlandırmaktadır. Bir icat yaşamı kolaylaştırıp, tatlandırıyorsa anlamlıdır. Ama bugün iyi, yarın kötü yapacaksa bunun adına icatın dışında başka bir isim koymak gerekir. Şu anda var olan,nefes alıp veren her canlı, kainatın misafiri değil midir? Demek ki bazı korkular, bazı da hırslar canlıların birbirlerinin mezarını kazdırmak için sebep teşkil eder. Sahi bir canlı, diğer bir canlıyı niçin öldürür ? -Varlığını sürdürebilmek için(Etoburlar gibi)-Egosunu tatmin için.-Meşru müdafaa için(En makul olanı da budur.) Tüm çağrışımlar, daim var olan bir güce götürür bizi, bir YARADAN’a ulaştırır insanı. Şükürler ola ki, O’na şu anda varız. Saygılarımla...