Adam yolunu kaybetmişti "Ben şimdi nereye gideceğim ? " diye söylendi
"Ben şimdi nereye gideceğim ?"
Adamın sesini duyan mavi kanatlı tüm çocuklar kelebekler gibi sevinçle koştular. ve ;
"Amca, bizim gittiğimiz yere gel" dediler
"Sizin gittiğiniz yer neresi ?
“Uzak değil” dedi bir çocuk Güneş’i gösterirken.
”Görüyor musun ne çok yakın. Dokunun ellerime. Yüzümüze, saçlarımıza dokunun.Gördünüz mü işte bunun için bizim yolumuz her daim Güneşe çıkar.Haydi utanmayın, tutun ellerimizden. Amca, elleriniz çok soğuk, nereden geliyorsunuz ?”
“Canlı mezarlıktan” dedi adam
“Orası çok mu soğuktu ?”
Adam çocuğa gülümsedi. Eğilip yanaklarından öptü.Gerideki kutuplara baktı sonra da önündeki Güneşe..Güneş çocuk gibiydi. Çocuklarsa birer Güneş.Derin bir nefes aldı
“Tanrım !” dedi “İyi ki Güneş hep var olacak”