Her anımda bana eksikliğimi hatırlatan; dile kolay kalbe ağır adını arıyorum. Adın ki durmadan çoğalır içimde. Adın ki emanet dilimde...
Her tercih vazgeçişse eğer; benim tercihim sen oluyorsun. Dilim en çok adını anınca, kalbim yalnızca seni hatırlayınca hayat buluyor. Adın anlam katıyor adıma. Adın ki en güzel...
Ölüme doğru yürüyen bütün insanlar gibi bende küçüğüm. avuç içindeyim, açılsa düşeceğim...
Gözüm dalıyor, seni arıyorum. Andıkça çoğalıyor anlamların. Kalbimin en narin köşesinde bırakıyorum ismini. Harfler ruhuma dokunuyor..
Bir huzur yanağımdan süzülüyor. Ellerim sana doğru uzanıyor. Kim bilir seni günde kaç kez düşünüyorum...
Kimi sevsem sensin. Kıyılarıma vurup giden insanlar anlamıyor beni. Kuyularda kalıyorum. Yardım eden olmuyor. Aşk! susturduğu oranda büyür büyüdüğü oanda sustururmuş. Susuyor, seni dinliyorum. Adın için yazıyorum, sanki emanet dilimde. Senin adın ki eksilmeyen tek kelime kalbimde...