0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
569
Okunma

Ardımızda bıraktığımız herşeyi rüzgarlara verdik. Başka ne yapabilirdik ki? Unutmamız, uyutmamız ya da saklamamız istenmişti bizden, biz çıkabildiğimiz en yüksek yerlerden bıraktık onları rüzgarın kollarına. Bir gün kendi lisanlarıyla bağıra çağıra geleceklerini hesaba katmamıştık...
Mutluluğa yapışıp kalmış o arsız hüzünler, obur balinalar gibi su yüzüne çıkıyorlar ve biz yine bir doruk arıyoruz bu kez uçurumlara bırakmak için onları...
BİR KEZ BAHAR GÖRDÜMÜ GÖNÜL,BAŞKA MEVSİMİ NEYLESİN.
.........
Esra TÜRKER - GÜLİZAR RÜYALAR- İkibinonüç