0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
477
Okunma
Türkülerle olan yoldaşlığa sekiz-dokuz yaşlarımda başladım.Evde anam, babam, ve de yakınlarım türkü söyler;türkü dinlerlerdi. Mümkün müydü onlara vefasızlık yapmam!
Olanca tutkunluğum sürmekte! Bir değil, beş değil, binlercesi ülkemin her yöresinden akıp geldiler. Ve de defterlerimde paşa paşa yerlerini aldılar."Türk’ü sevmek, tanımak için, türkü dinlemek gerekir" der, bir yazarımız.Bizi anlatan, bizi rahatlatan onlar değil midir?
Sözün özü,ezgilerimizi seviyorum.Onlar benim bir parçam oldular.Onlarsız edemem,yaşayamam! Bizim öz müziğimiz türkülerdir.Teselli ederler,doğru yola sevkederler.
Neşelendirirler,hüzünlendirirler,Sonuçta rahatlatırlar.Daha ne kadar sonsuz başlangıça vaktim var, bilemem. Ama türkü deyip,tükü işiteceğim.Saygılarımla....
