Küçük bir yalan değil bu anlatacaklarım. Kabullenmekten korktuğum, basit tesellilere gizlediğim ve hatta bazen hüzünlü şarkılarda "benim gibi" sahiplendiğim, dile gelmesi zor bir düş görüyorum çoğu zaman. "Gerçekleşmesini istemiyorum" dersem, işte o zaman gerçeğe sığmaz anlatacaklarım...

Hiç özlemiyorum seni düşümde. Sen hep yanımda, ben hep kollarının arasındayım çünkü. Gözlerin hatırladığımdan çok daha güzel, çok daha anlamlı... Kaybetmenin o aciz korkusu mu bilmiyorum, her an uyanıpta sensiz kalacakmışcasına garip bir telaş sarmış ruhumu...

Sana; bana ait olan hüzünlerini, özlemlerini, sahte yıldızlarla süslü geceleri ama isyanın, kahroluşların boynu bükük gecelerini gösteriyorum. "İşte" diyorum "işte senden geriye kalanlar..."

Ellerimde bana verdiğin ama her kıvrımında senin izlerini taşıyan o mavi umutlar var yine. "Seni Seviyorum" diyerek başlıyorum her sözüme. Ne tuhaf, oysa hiç bahsetmedim sevgimden. Sözlere ne gerek var ki? Yüreğimi koymuşum ortaya, güneşimden vazgeçmiş acımasızca sevinçlerimi sınırlandırmışım ya, sözlere ne gerek var? Ağlamayı öğrenmiş, şiirler yazmaya başlamışım ya, sözlere ne gerek var?

Bir ömür boyu yaşanabilecek saadeti, sadece gecenin en mahrem saatinden çalınmış küçük bir ana sığdırabilmek ne zormuş...

Sana; kalbimi bin parçaya bölen, elimi kolumu kıran, beni aniden sakat bırakan bu ayrılığın nedenini sormuyorum. Hüzünlü şarkılarda "benim gibi" sahiplendiğim bir düş bu sadece... Sesimi titreten, düşünceme takılan, dudağımın ucuna kadar gelen ama bir türlü cesaretimi yenip soramadığım bir soruyu sorabilirim şimdi sana. Cevabın "herşey" ya da" hiçbirşey" olacak benim için....

"Beni hiç sevdin mi?".......

Tüm ciddiyetinle dinlerken beni, gözlerindeki pırıltı yerini karmaşıklığa bırakıyor. Saniyeler uzuyor, zaman duruyor belki de..

Beni yalnızlığın bunaltıcı korkusu sararken "Ben seni her zaman........" diye başlıyorsun söze ama ben her defasında kendimi karanlık bir odada, ölüm sessizliğinde "sensiz" buluyorum...

Biliyorum, düşlerimde artık bana ait değil....

Aynı umutlarım, özlemlerim gibi... Aynı maviler gibi.....

ASKOZLEM
Fasl-ı Mai