1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
707
Okunma
yıllardır söylerim bu cümleyi, özellikle ağlarken, diğer zamanlarda da söylerim elbet ama ağladığım zaman ayrı bir yeri oluyor bunun. ağlamaklı bir ses tonuyla, yalvarır gibi... tuhaf bir çaresizlikle ama içtenlikle... hatta ağlarken bunu söyleyerek ve ağlamaktan yorgun düşüp uyuyakaldığım günler de oldu, olur da...
bir kişi için mi söyledim peki? hayır, genelde yalnızlığıma söyledim... zamanı gelince bir kişi için de söylerim, niye söylemeyeyim ki? sakınmam gerçekten olsa..
öyle şeyler oluyor ki, sadece kendinize saklıyorsunuz yaşadıklarınızdan çıkan duyguları, hisleri... kendinizi zamanın bir yerine hapsediyor gibi herşeyden uzak ve kendinizle yapayalnız kalıyorsunuz.. işte böyle zamanlarda bu cümleyi söylüyorum. soğuk bedenim ve yanağıma doğru akan sıcak gözyaşları içinde hiç bıkmadan...