Çocuklarımız büyüdükçe, okuldaki oyun bahçesinde olan biteni bize daha az anlatma eğiliminde olurlar. İster daha az önemsiz olduğundan ister ailelerinden daha fazla bilgi saklamak istediklerinden olsun, okuldaki günleri bittiğinde çocukların bir miktar hisleri olmalıdır. Tıpkı Karadeniz’deki bir fırtına gibi, hislerin (ve hormonların) vücutlarını kontrol ettiği zamandır. Onların duygu durum değişikliklerinin etkisini hissedense, çoğunlukla ebeveynlerdir. İşte, meşakkatli yılları boyunca çocuklarını konuşturmaya teşvik etmesi için ebeveynlere tavsiyeler.

Küçük Çocuklar (5-10)
Ergenlik yılları öncesi, kendi günlerinin detayını dinlemeye zaman ayırmaları için örnek oluşturun. Çoğu çocuk, okuldan döndüklerinde pide ve humus yemeye bayılır, bunu bir ritüele dönüştürün ve kendinize bir çay molası verin. Onların günlerini dinleyerek geçen on dakika önemsiz bir iş gibi görünebilir fakat değer verildiklerini hissetmelerini sağlar. Erkeklerin oğullarının okuldaki sıkıntılarına karşı sıklıkla ilgisiz olduklarını ve kalbimizin derinliklerinde her zaman onay vermediğimiz tavsiyelerde bulunduklarını biliriz. Elbette ebeveynlerin hemfikir olmaları gerekir fakat çocuğunuzun içini açmasına izin verecek başka yöntemler de bulabilirsiniz. Şu an faaliyete geçirdiğiniz net iletişim stratejileri, ileride çocuğunuz ergenlik yıllarına geldiğinde meyvesini verecektir.

Ergenlik Öncesi (10-13)
Hormonlar vücutlarında tam hızda dolanır ve özellikle kızlar, çocukluk evresinden uzaklaşmaya başlar. Makyaj yapma, güzellik oyunları ve evet, öpüşme üzerine meraklı olacaklardır. Dürüstçe ve açık biçimde konuşulması zararsızdır. Oyun bahçesindeki öpüşme oyunları, çocukların televizyonda gördükleri şeyi keşfetmesi bakımından, ergenlik dönemi öncesi artar. Burada söz ettiğimiz şey, erkek ve kız çocuklarının ebelemece oynayarak birbirlerini kovalamaları ve buradaki “ebelemenin” de yanağa kondurulan bir öpücük olmasıdır. Çocuğunuza, [url=www.girlsgogames.com.tr/oyunlar/opme_oyunlari/opme_oyunlari.html]öpme oyunları[/url]nı
şimdiye kadar oynayıp oynamadığını ve nasıl hissettirdiğini sorun.

Ergenler (13-18)
Korkunç iki yaşın kötü olduğunu düşünüyorsanız… korkunç ergenlikle kıyaslandığında hiçbir şeydirler. Daha küçücükken iletişim kanallarını açmayı başardıysanız tasalanacak bir şeyiniz olmamalı, sadece dinlemeye ve empati kurmaya devam edin. Diğer yandan, çoğu zaman kızgın olan, kapıları çarpan ve sizinle konuşmayan ergen bir çocuğunuz zaten varsa, onlara yardım etmek için ilerleme kaydetmelisiniz. Birincisi, onları evden çıkarıp sahil gibi nötr bir yere götürün ve yaşamlarında neyin iyi ve neyin kötü olduğunu yazmasını isteyin. Ardından, herhangi bir yargılamada bulunmadan ya da fikir belirtmeden tartışın. Süreci tersten işletmeniz gerekecek ve biraz zaman alacak, ancak o değerli iletişim kanallarını hiç açmamaktansa geç açmak iyidir.