İki oda bir aralık
Küçücük bir mutfak
Banyo lavabo ve tuvalet
Olup biteni de bu kadar işte, gördüğünüz şu bizim evimiz ..

63 yılımız bu evde geçti
Çocuklarımız bu evde doğdu,büyüdü
okullara gitti, askere gitti, gurbete gitti, gelin gitti
ve biz ikimiz bu evden hiçbir yere ayrılmadan yaşayıp geldik bugünlerimize…

Yokluklar yaşadık ama, mutluyduk
Acılarımız, hüzünlerimiz oldu ama, biz mutluyduk
Özlemlerimiz, hasretimiz ve vuslatımız oldu
Sevgilerimiz/sevdalarımz oldu
Savaşlar, kavgalar, afetler oldu
Hayallerimiz, rüyalarımız oldu ama, biz her zaman mutluyduk, mutlu kaldık …

Sevdik birbirimizi
Sevdik insanları
Paylaştık her şeyimizi
Hoşgördük birbirimizi
Saygılı davrandık, kırmamaya, üzmemeye özen gösterdik birbirimizi
Özverili olduk karşılıklı
Yerinde özür diledik, yerinde teşekkür etmeyi bildik karşılıklı olarak
“ ben” demedik hiçbir zaman, daima “biz” dedik, biz olduk birlikte
Çocucuklarımıza örnek olmaya çalıştık, onlara anne-baba olduk, onları sevdik ve sevgimizi her an hissettirdik kendilerine…

Şimdi, yani bu gün, birimiz 73 yaşında birimiz 74 yaşındayız..
Bir göz oda içinde özenle büyüttüğümüz sevgi,saygı ve hoşgörü sayesinde oldukça mutlu, sağlıklı ve huzurlu günlerimizi yaşıyoruz.
Bundan daha büyük bir zenginlik, mutluluk ve güzellik olur mu hiç ?

Sobamız yanıyor, demlikte ıhlamur kaynıyor
Biz, şimdi sevgili eşimle geçmiş güzel günlerimizi, yavrularımızı, torunlarımızı yaşadığımız uzunca hayatımızı en ince ayrıntılarıyla anlatırken birbirimize heyecan ve iştahla; kâh gülüyoruz, kâh hüzünleniyoruz, ağladığımız da oluyor
Göz yaşlarımız daha çok mutluluğumuzdan oluyor
Ömrümüzün geri kalan yıllarını da yine bu evde, bu ağız tadı ve bu huzurla sürdürmek dileğimiz, niyetimiz ve kararlılığımız var

İyi ki doğduk, iyi ki birbirimizi tanıdık, evlendik ve böylesine bir güzelliği birlikte yaşadık / yaşıyoruz doya doya diyerek de kıvanç duyuyoruz doğrusu kendi kendimizle ..

Bizim gibi yaşamak isteyenlere aynı dileklerimiz olsun …


*muzaffer yıldırım