Hangi mevsimde olursa olsun durudur, berraktır çay bardağı. Sükutu gizemli
Sesi billurdur. Çay adlı tazenin teniyle birleşince ayrı bir haz verir busesi. Hele bir de
Demliğin güftesi ile bardağın sesi birleşirse değme gitsin…


Çay bardağının sesini gönlüyle işitir insan. Albenisini gönül gözüyle algılar.
Çayla el ele verdiği demleri hayal aynasında seyreder. Hâl dili, kâl diliyle kal kucaklaşır..


Nice sohbet iklimlerinde onun sedası yankılanır. O seda ruhları arındırır, kulakların
pasını siler. Gönle şavkı vuran bir gözgüdür bardak. O gözgünün sırrı ötelerdendir, kutsîdir vederununda efsane cerenlerin hayali saklıdır.


Şeffaf bedeninde zarafet ve albeni kaynaşmıştır. O yüzden tenine dokunan parmaklar mest olur. Hurufat aciz kalır hâlini betimlemeye ince bellinin.


Teninde elif usaresi, suretinde naz ile dudaklarda niyaz olur her mevsim. Dili, beşerî dillerin üstündedir; ama her lisana akrabadır. Her insan kendince bir şeyler anlar onun dilinden.


Zamana ışık olan sesiyle, edepli ve müşfik busesiyle buğulu efsanelerin baş kahramanıdır çay bardağı.


İşte, sırf bu nedenle onun sesinin ve busesinin tutkunuyuz. Hatıra atlasımızın en mutena yeri çay bardağının sesine ve nefesine aittir.
Ankara, 22.10.2012 İ.K