Çay, hangi mevsimde olursa olsun; alımlı bir peri misali gülümser bardaktan.Onun
Tebessümündeki tılsım, camın şeffaflığıyla kucaklaşınca bir albeni seremonisi başlar bakışları cezp eden. Asude iklimlerde dingin zamanlar hayal eder insan.


Çaydan yansıyan güzellik çaya dair avadanlığın cümlesinin itibarını artırır. Semaver,demlik,çaydanlık huzur ve sükun anlarının çerileri oluverir. Aralarındaki uyuma görenler hayran olur.İltifata susamış ince belli, öyle bir buse kondurur ki dudaklara susuzluğu giderir. Demliğin tevazuu bardağın zarafetiyle birleşince; çay buğusuyla alkış tutar o ana.


Çayın rengi suya gamze olur. O tabloyu hiçbir ressam eserinde yansıtamaz. Renkle ahenginkucaklaşmasıdır manzara. Bu manzaranın seyri ayrı bir dinginlik verir ruha. Çayın buğusunu seyrederken bin bir hayal ülkesinin kapıları açılır. Nice ilham perisi içeri buyur eder sizi. O çağrıya kayıtsız kalamazsınız. Sözcükleri çayın buğusuyla buluşturur kaleminiz.

O andan itibaren kalem karınca kararınca çaya dair anları resmeder harflerin yardımıyla. Kelimeler kâh berrak, kâh buğuludur. Çayın ıtırı sarar havayı. Çay içer, çay solursunuz. Zamanın güzel kesitlerinden birindesinizdir, artık çayla hem dem olursunuz.
Ankara, 12.12.2012 İ.K