Bu hikayeyi bir yerde okumuştum ve çok hoşuma gitmişti sizlerle paylaşmak istedim

Adamın biri Hz. Musa’ya gelip, “Hayvanların dilinden anla­mak istiyorum” diye istekte bulunur. Hz. Musa ne kadar “hayır, olmaz” dese de talebinden vazgeçmez. “Hiç olmazsa, evdeki horoz ve köpeğin dilinden anlayaytm” diye adetâ yalvarır. Hz. Musa “peki” der. Adam memnundur.
Ertesi gün, yere düşen bir ekmek parçası için horoz ve köpek kapışırlar. Horoz der ki, “Merak etme, yarın efendimizin eşeği ölecek, et yersin.” Bunu duyan adam, hemen eşeği götürüp satar. Köpek, horoza “Et yiyecektim ama eşek gitti, şimdi ne olacak?” diye sitem eder. Horoz da: “Yarın at ölecek, onun etini daha çok yersin” der. Adam bunu duyunca, atı da götürüp pazarda satar. Keyfine diye­cek yoktur. Bu arada, köpek horoza iyice kızmıştır. Yalancılıkla dahi suçlar. Horoz, “Kızma, yarın efendimizin kölesi ölecek, bol bol helva ve yemek yiyeceksin” der. Adam, bunu da duyar, zevkten dört köşe, köleyi de götürüp pazarda satar.
Köpek, artık hiddetten köpürmektedir. Horoza, “Senin yalan­larından bıktım, usandım” der. Horoz ise: “Hayır, hiç yalan söyleme­dim. Bu eve bir ölüm gelecekti. Eşek burada ölseydi, iş noktalanacaktı. Ancak efendimiz eşeği sattı. Sıra ata geldi, onu da sattı. Sıra köleye geldi, onu da sattı. Ne yazık ki, artık sıra efendimize gelmiştir. O ölünce, he­pimizin karnı doyacak” dedi.
Bunu duyan adam ağladı, sızladı, dövündü, başını taşlara vurdu ama ne çare? İş işten geçmişti