bu gece yatagımda uyuyamadım, ısınmak istemedim,şiir yazamadı ruhum, loş umursamazlıklar içindeydim, bu gece sizi düşündüm, siz kuzey ıakta sogukta dimdik duran mehmetçigim ,canlarım göz bebegimdiniz ,bu gece sizi düşündüm karanlıga inad kartal bakışlarınızı , hasretleri kenara kürelemiş yüreginizi düşündüm, yurt sevgi si nedir ,
vatan nedir siz ögrettiniz,amaç yaşamak olsada bir yarin kokusuna yaslanıp ölmeyi bilmekte varmış ,bunu siz ögrettiniz ,pakmı pak anaların kuzularıda olsanız ,siz egilmez bir ulusun mehmetleri,kardeşimdiniz.hep sizi düşünmek zorundadır ruhum bunu anladım ,
en görkemli tarih sayfalarında siz ,baş tacı ulusunuza ,bilirim siz mehmetçiksiniz, şehitlerden şehit gazilerden gazi , ölsemde kalsamda bu cihande ,benim ölümüme kardeşimsiniz....bilirim karşılıksız ölebilen bu topraklar için bir sizsiniz..birde yüreginizdeki inanç ,bizse sissiz kimsesiziz.kimsesiz olmak nedir bilirmisiniz anlaşılamamak korkunç karanlıklara itelenmektir.belki onun içindir can analarımızın evlat acısını alevlendiren kor. belki şehitlik onun için kutsalmı kutsal.bu gece yuyyamadım ben.ışkları yanıyordu şehirlerimin.karanlık içindeydi tüm bildiklerim.