ELMA ARMUT DEĞİL Kİ...

Laylon (Naylon) Bekir,bir garip ademdi.Aslen Kepiçli idi.Ama gelip bizim köye yerlşmişti.Kimi kimsesi yoktu köyde.Mücerretti.Yalnız başına bir garip adam.Bazan içlenir:
"O sinnek babam benim serim sebebim.Analık elinde kaldım.Sininde yatmayasıca babam bana sahap çıkmadı."derdi.Gözleri dolu dolu olurdu.Her insan bir hikaye değil midir? Bir dokun bin ah dinle...
O’na neden "Laylon Bekir"derlerdi bilmiyorum.Garipliğinden,kimsesizliğinden dolayı mı acep ki?..Kim bilir? Belki de hiç evlenmemesinden dolayı...
Anam çok severdi Laylon Bekir’i.Anama "Hala"derdi.Bizim eve her geldiğinde anam:
"Bekir’ime çay koyun."derdi.Gaygana yapardı.Bekir Emmi,karnını doyurur:
"Hala ben ana yüzü görmedim.Bana analık yapıyorsun.Allah razı olsun senden."derdi anama.

Bir gün Laylon Bekir geldi.Şirif Bacı da bizde.Çayını içti,karnını doyurdu Laylon Bekir.
Şirif Bacı dedi ki:
"Bekir,sen niçin evlenmiyorsun?Senin için erkekliği yok diyorlar,doğru mu?"Laylon Bekir bir anama,bir bana, bir de Şirif bacıya baktı:
"Vallaha ne diyim Şirif Bacı,dedi.Elma armut değil ki çıkarıp göstersem..."