Bugün ODTÜ’lü bir arkadaşla(ki kitapları var.Konferanslar verir vs..Konuştuk az..Dedi ki bana:
Şiirin bir matematiği vardır.Bir de -iyi yazsa da yazmasa da emek verenler var bu işe yıllardır.(O ara
ben de yayınlayayayım diyorum şiirlerimi..Lakin; bakıyorum da lansmanına..Sonradan,gelmeyelim
berberin hikayesine.NÇB durumu olmasın yani..(Ne çıkarsa bahtına!!)
Neyse..Arkadaş da Bekri tarikatındandır da..Buna rağmen dedi ki:Bu iş matematik meselesi..Ayık kafayla
yazmalı.(Hatta ben bile yazamıyorum son zamanlarda.)Kolay çıkmıyormuş yani…Ben de
dedim ki;
Kimin umru!!Örneğin,örnek verdiğin birileri,bunlara mı baktı ki.Örneğin:Kafka’nın umru muydu
Sartre!!!
Yani dedim,hayatta her gün yazacak bir konu olmaz.Lakin,miş gibi yapmalı,empati kurmalı
Yoksa,sanat emekçinin tekelinde mi..De ki dedim.Mozart..Emek mi verdi..Yılları mı oldu buna..
Ya da Cronin,bir gün hastalanmasa,bir köye çekilmese..Ben de yazarım demese o inziva içinde..
Diyeceğim o ki,şiir de ,yazı da biraz sizden uzak olmalı ki ,objektif olsun.Olması gereken yerde
dursun..Bu yüzden de bu başlığı attım ya..Şiir dediğin biraz sarhoş olmalı aslında!!!