Bornova’da bir an:
Bornova’daki "Büyük Park"ta ikisi de "torun sahibi" olan kadınlar -biri anneanne,biri de babaanneydi sanırım.-küçücük torunlarını sevmede "yarışırcasına" hareket etmekte;çocuk da elden ele ve her tarafı "çimdiklenerek" sevilmekteydi.
Bir an düşündüm.
Karşılıksız sevmek böyle bir şeydi galiba ya da torun sevgisi...
Bir süre sonra "yorulan" çocuk uykuya dalıverdi.
Bu olayı seyrederken,aklıma yıllar önce Bakırköy’de tanık olduğum bir olay geldi.
Saat 09.30 gibiydi.
Bir parktan geçip,okuldaki işime gidiyordum.
Baktım gayet güzel giyinmiş bir İstanbul efendisi ve elinden tuttuğu küçücük de bir çocuk.
-Torununuz galiba dedim.
-Evet...
-Torunlar çok sevilir derler,baktım sizde de bu durum var,neden böyledir diye sordum.
-Oğul sermayedir,torun da faizidir!
Bu cevap karşısında bana sadece susmak ve bu "derinlik" karşısında düşünmek kalıvermişti.