Bazı devletler tanımlanırken bir insan tasviri ile tanımlanır bazen, insana ait özelliklerle devlet anlatılmaya çalışılır. Ben belki de ilk olarak insanı devlete benzetiyorum, beni hor görenlere müsaade etmiyorum!

Nasıl bir başka devlet diğer devletin içişlerine karışamaz, birtakım kuralları ihlal edemez ve tedbiri hiçbir zaman elden bırakmazsa; bir insan bir başka insanın hayatına karışamaz, kuralları ihlal edemez ve tedbir elden bırakamaz. Müsaade etmiyorum!

Eleştiri sınırını aşan, hakarete varan, tahrik edici birtakım lüzumsuz ifadeleri - sıfatı, makamı her ne olursa olsun - hele ki bir toplumun tam da içinde bir insan için kullanamaz, onu rezil edemez ve kimi otoritelere hava atmak maksadı ile omuzlarını kasıp sırıtamaz. Müsaade etmiyorum!

Çevresindekilerin aleyhine yaşayan, zarar vermeyi alışkanlık haline getiren, en sevgili anında dahi isyan etmekten kaçınmayan insanlar nezih toplumları bozamaz, ellerini kollarını sallayıp rahatça hareket edemez. Müsaade etmiyorum!

Hayvana verilmeyen aklı, insana verilen akıldan üstün tutmak gerek kimi insanları tanımlarken...

İnsan yeryüzüne birbirini yemek için değil, birlikte yemek için de gelmiştir. İnsan, karşısındakini insan gördüğü kadar insandır. Kimse üstün sınıfta, kimse ezilmiş konumda olmamalı, müsaade etmiyorum!

Gerçekleri konuşmanın vakti geldiğinde - ki geleceği ancak İlahi bir güç ile mümkün olacak- en kirli işler en saf halleri ile yakaladığında insanı, dünya tarlasında ekilenler hasat vakti bir yoksulluğun içine çekince insanı umarım geç kalınmış olmaz...

Geç kalınmış olan her şeyden hala daha mahrum değilken, dönün zararın köşesinden. Merak etmeyin, size engel olacaklara müsaade etmiyorum!