BİR KISRAK LÂZIM-2
Bizim köyde iki değişik varyantını anlatırlar Kısrak hikayesinin.Birincisi:” Kör kısrak meselesi"dir. H.Yusuf’un Merzeminli (Mahzemin) akrabalarından birinin kör kısrağı ölür.Irgatlık zamanı.Ne yapsın adamcağız? Bir kısrak lâzım.Harman döküm saçım.Şimdiki gibi değil.Motorlu tarımın m’si yok Merzemin’de.Sora soruştura bizim köye gelir.Çalar Hacı Yusuf’un kapısını.Hoş beş,altı boştan sonra:
“Hacıysuf Emmi! Benim kör kısrak öldü.Bir kısrak arıyorum.Sizin köyde bulunur mu?
H.Yusuf Emmi:
“Oğlum hoş geldin,Sefa geldin.Bizim köyde satılık kısrak yok.Ama Darılı’da Ziya’da var.Hem de iki tane... “der.Akrabasını Darılı’ya yönlendirir.
Merzeminli,Darılı’ya gelir.Ziya’yı bulur.Darılılı Ziya iki evlidir.Hacı Yusuf’un arkadaşıdır.
Merzeminli’nin:
“Sende satılık kısrak varmış.Bana satar mısın Ziya Ağa?”.demesiyle Darılılı Ziya ifrit olur:
“Seni Oğulcuklu Kel Hacı Yusuf mu gönderdi.Kendi kısrağını vereydi.Avradını...”

İkinci varyantı da şöyle efendim:"Horanlı(Ovakent) bir tanıdığı gelir H.Yusuf’a.Adamcağız bir kısrak aramaktadır:
“Hacı Yusuf Emmi...Elini ayağını öpeyim.İş güç yüz üstü kaldı.Bana bir kısrak lâzım” der.
Hacı Yusuf:
“Yiğenim bizim köyde satılık kısrak yok.Ama Darılı’da Ziya’nın iki kısrağı var.Satacak.Paraya ihtiyacı var.”
H.Yusuf ,Horanlı’yı Darılı’ya yollar.Sıkı sıkı tembih eder:
“Benim gönderdiğimi söyleme.Yoksa Ziya kısrağı satmaz.”
Horanlı Darılı’ya gelir,Ziya’yı bulur.Yemek zamanıdır.Ziya Ağa konuğunu sofraya buyur eder.Horanlı der ki:
“Sende satılık iki kısrak varmış.Birini bana sat. Ziya Ağa iki evli.Hanımları da orda:
“İşte kısraklar bunlar.”der Ziya Ağa.Hanımlarını gösterir.Horanlı’nın başından aşağı kaynar sular dökülür.Ne yapacağını,ne söyleyeceğini bilemez.Ziya Ağa:
“Seni der, şurasını burdan getirdiğim Oğulcuklu Kel Hacı Yusuf mu gönderdi? Kendi kısrağını vereydi deyus..."
Horanlı utanmış.Yer yarılsa yerin dibine girecek.Sofrada yedikleri de onu yiyor.Kalkıyor sofradan:
“Sen bakma kusurumuza Ziya Ağa! Bağışla beni...”diyor.Bakamıyor Ziya Ağa’nın yüzüne. “Senin ne suçun var birader? Suç seni buraya kadar gönderen deyusta...”
Horanlı Çıkıyor Ziya Ağa’nın evinden.Sokaklardan yel gibi geçiyor, görmüyor bile kimseleri. Hemen Darılı’yı terkediyor.