Beni görmenizi isterdim o zamanlar, vallahi 10 yaşına kadar erkeklerle çelik çomak oynardım, misket oynarken misketleri nasıl yapıyorsam ! çatlatırdım ortadan, annem benden yaka silkerdi, babama; bu bizim sülalemize benzemiyor, senin sülalendekilere benziyor der atışırlardı hahaha... çember çevirirdim, ha birde tahta kılıçlarla erkekler kızlar oluşturur başı ben çekerdim :))) beni nasıl neşelendirdiniz hocam yaaaa...karşımızda arsa vardı, genç çocuklar gelip top oynarlardı, arkadaşlarımla bilirdik hafta ortaları onların gelmeyeceklerini...aramızda sözleştik...yemek yapacaktık arsada, fikir anası bendim bu arada, kimi domates, kimi patlıcan biber, hülasa evinden herkes birşey alıp getirmişti...banada patates yağ ve tava düşmüştü...eee serde adımız vardı nede olsa :) annem bana yavrum, çocuklar sana kartal demesin, bak vallahi sinirleniyorum derdi...iyice erkekvari bu haraketlerin, bir tesbihin, birde burma bıyıgın olsa ustura kemale döneceksin velet derdi !
Neyse...gelelim yemek faslına yok canım öyle kuru fasulye pilav değil...envayi çeşit kızartma, patates, kabak, patlıcan biber domates tavası...offf dedim :) 1 litrelik yağı bitirmiştık kızartmalarda...nasıl kızarttığımdan bahsetmedim değilmi hocam...hani cilalı taş devri gibi..altında ateş tahta parçaları, annemim diktiği elbiselerin mimık çöpe atılan parcaları, kömürlükten yürütülen tahta ve kümür kırıkları...her birimizin elinde çamlıca gazozları...15 kişiyiz bu arada, yemek yendi karınlar doydu veeee, herkes önce birbirlerini fark etti, üst baş kömür karası toprak vs vs...sonrada ben tavaya baktım, inanılır gibi değil !! annemin tavasın her tarafı kapkara is olmus, dahasıda var sapının alt kısmıda erimişti...herkes bana bakıyor ve...eeee ne olacak şimdi diyorlardı...evet ne olacaktı :( annem beni haşlayacaktı ne olacaktı :)
eve adım attım tabi dalton biraderler gibi,3 erkek bir kız ama ! kız kız gibi duymuyorki kardeşim...halis maskara tilki, annem önce erkeklere, ben ne yapayım nerelere gideyim tem terzilik hem siz nerede o erkek fatmaaaaa !! eyvah dedim , iş işten geçti, o refleksle anneciğime; Anne valla özür dilerim ben çalışınca sama her ay tava alırım dediğimde, ne, ne tavası, dedi...kapının arkasındaki tavayı getirdiğimde, annemim yüz ifadesinden korkmuştum, öldürecek dedim çocuk aklı işte :) tavayı bir torbanın içerisine koydu...mantosunu giydi ve hepimize bu tava bana annemin yadigarıydı...başka tavamı bulamadınız demişti ağlayarak...annemiz gidiyordu, ne yapacağımı şaşırdım .. nereye dediğimizde Gaziantebe annesinin yanına gidecekmiş...hepimiz ağlamaklı bu arada, benden büyük bir almanın vakti gelmişti demekki...eczaneden tlf edeceğim babanıza, gelsin beni gara götürsün...benimle kim gelecek eczaneye dediğinde; ben ! demiştim hayırrr senin haricinde demişti :(
hepimiz evde kaldık annem gitti, ve ben söz verdim, bir daha dışarı bile çıkmayacaktım...kısa süre sonra anneciğimiz geldi ve babanızın işi çok gelemiyor, yarım işe giderken beni gara götürecekmiş dedi...yalvardım defalarca, bana boşuna debelenme erkek fatma seni dediğinde anne vallahi çok kibar bir kız olacağım dediğimde hahahayttt dedi...bu alaylı bir gülüştü...hiç bilmem mi :) babam geldiğinde ise tabi danışıklı döğüş...
babam bana, annen inanmıyor ama ben inanıyorum, sen çok zarif ince ruhlu bir genç kız olacaksın inanıyorum dediğinde, gözlerimden dökülen inci tanesi yaşlarımla, olacağım baba söz veriyorum, birde her ay tava alacağım anneme demiştim...dediklerimi yapmış ve her ay anneme irili ufaklı tavalar almıştım.öyleki bu alışkanlığımı gurbete taşırarak...her sene anneciğime tava götürüyordum...:) nereden nerelere...hocam burdan bir tava hikayesi çıktı neymiş bu tava....selam ve saygılar...