aradan 2 hafta geçince mahallenin tuhafiyecisi annemi görünce senin gaynın kızına elbise aldı onun parasını ödermisin demiş zavallı anacım benim için çeyizlere bişeyler yapıp ödemiş.babamlar 8 kardeşmişti ama kimse yardım etmemişti.öylelikle zaman geçmişti babam cezaevinden çıktı işsiz kaldı :( çok aç yattık ama yinede gülüyorduk okadar çileye rağmen anam bizi bırakıp gitmemiş onun yaptığını ben yapamdım.
aradan zaman geçti ben liseye başladım ilk aşkkk ilk kalbimin ağzıma gelip gitmesi :))çok sevdim ben onu sabahlara kadar onu düşünüyrdum hayl kuruodum yuvam olcaktı onunla ve birgün öğrendimki boşunymış o hayaller sevmemiş beni üstelik arkadaşlrının içinde dalga gçmiş attığm msjlara...her neyse ve ben o gün bi yemin ettim daha 17 yaşmdayken dedim önüme kim çıkarsa evlnmek için kabul etcem dedim ve de öle yaptım.ailem istemedi biz ankarada oturuoduk evlnceğim kişi istanbulda abim askerdeydi o zamn gitme bacım dedi gitme yokmu sevdiğin sevdiğine var ama bizden uzaklaşma dedi.yok sewdişğim dedim ve babamın abimn istememsne rağmn kbl ettim ve ewlendim babam dediki gidiyosan sakın düşünme burayı geri gelmeyi düşündüğün an o istanbulun körüsünden at dedi :((ve düğün başladı ben gençliğimi umutlarımı hayllerimi yoklukla byüdüğüm o ewe bırakıp çıkıp geldim o taşı toprağaı altın denilen şehre :((

devamı gelcek....