Donla sokağa çıkmak

Artık ben çok hızlı bir kışın adımlarını atmağa başladım..önümüzdeki günlerin hayatımda ne gibi değişikler yapacağını da bilmiyorum.beklemedeyim.Mayıs ayından beri görüşemediğim arkadaşlarımla bu gün görüştüm.saat 10.30 da buluşmamız gerekirken ben 12.00 de gidebildim.Benden kaynaklanan bir durum değildi,onlarda anlayışla karşıladı zaten.. Birinin çocuğu fen lisesini kazanmış,birinin tıp fakültesi,biri mimarlık,biri kızını evlendirdi..kimi beklediği puan gelmediği için tercih yapmamış..hepsi bir yana çok ama çok özlemişiz birbirimizi.

Beni gördüklerinde sohbet hemen kilolarıma dönse de.”Şey arkadaşım,sen kilo mı ? aldın.Olsun yakışmış,ne demişler,bir gram et,bin ayıp örter..” “Ne o arkadaşlar ben eskiden ayıplı mıydım..ne olmuş yani ömrüm boyunca elli beş kiloydum,şimdi atmışa çıktım.Yani ağır abla oldum.” “ yok arkadaşım çok yakışmış..”sohbetleri arasında Hınzır Neriman gülmeye başladı..Hepimiz ona bakmaya başladık..Annesi yirmi senedir diyaliz hastası..

Geçenlerde annesi diyalize giderken..güzelce giyinmiş çoraplarda tamam..ayakkabılar da tamam,İzmir otobüsüne binmiş...koltuğa oturmuş..önüne bir bakmış..beyaz bir şeyler görünüyor,mantosunun altından..yani lastikli iç donu..başlamış kendi kendine dövünmeye..”ben eteğimi giymemişim..” sağa sola bakmış gören var mı diye..sonra mantosunun önüne kapatmış..yola devam..arabadan iner inmez kendine etek alıp giymiş.

Emekli öğretmen arkadaş”..aaaaa.. oda bir şey mi? Bak ben anlatayım bir olay…”gülmeler arasında hepimiz onu dinlemeye başladık..

Nöbetçi olduğu bir gün herkes derse girdikten sonra,öğretmenler odasında oturuyormuş..Okulun çok süslü,havalı öğretmenlerinden birisi derse geç kalmış hızla öğretmenler odasına girip mantosunu çıkarınca..birde ne görsün kadın ten rengi kilotlu çoraplı..etek yok üzerinde..bir çığlık atmış”sakın derse gitme,kıyafetine bak..”süslü öğretmen kıyafetini fark edince ..ağlamaya başlamış..Taksi çağırıp evine gitmiş.


Aaaaaaaaaaa sıdıka durur mu?

Onun da babası işe giderken..beyaz gömleğini giymiş,kıravatını takmış,siyah çorap,siyah ayakkabı da tamam çantasını almış marş marş işe…annesi arkasından yetişmiş..”Bey pantolonunu giymeyi,unutmuşsun..,,