9
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2031
Okunma

hep rüzgârın sesinde ki ince ağıttı,yüzüme çarpan
hep denizlerin dalgasıydı, bir eksilen bir kabaran
içimdeki şehirleri toprağa gömen...
ve annemin sesinde ki ninniydi, kalbimi uyutan
_ağlamak sessiz bir dua_
öksüz bir tarla kuşunun çığlığında saklı nefesim
annemi kaybedeli kurudu duaların dili
şimdi kimse kalkıp da bana öldüğümü söylemesin
zaten ben hiç yaşamamıştım ki...
28/08/2012
an’ın g-özyaşlarından