Seni unutmak için çok yol denedim. Başardım da, artık seninle alakalı hiçbir cümleye yer vermiyorum lügatımda. Unuttum seni, unutuldun artık. (aksine
o yollarda yürümesini bile beceremedim.. bi bok başardığım yok.. Hala eskisi gibi aklımdasın.. Adının gectiği cümleleri özenle seslendiriyorum.. Seni unutamadım, unutulmuyorsun.. Unutulma..)
Senden kalan eşyaları toplayıp çöpe attım. Ne bende bir izin var artık ne de seninle alakalı bir şeyler. ( yalan söylüyorum sakın inanma.. Nasıl olur da dudağıma kondurduğun öpücükleri yok sayarım.. Kulağıma fısıldadığın kelimeleri silerim.. Yapamadım, vesikalık fotoğrafın halâ cüzdanımda yakamadım.. Bende çok izin var, dokunmaya kıyamadığım..)
Sana son sözüm; yüzünü yüzlerce metre öteden bile görmek istemiyorum. Sesini yüzlerce metre öteden bile duymak istemiyorum. Yaşadığın şehirde yaşamak bile istemiyorum. Ben gidiyorum, sen onunla kal. Sen onunla aynı yatakta sabahla. Sen onunla tatmin ol. Onunla geber.( yüzünü görmeden nasıl gülebilirim ki.. Duymasam sesini, ah duymasam nasıl olur da şarkıları sevebilirim.. Dünyanın en güzel ritmi olan sesini, nasıl olur da duymak istemem.. Seninle aynı şehirde ölmek için bile her şeyimi verebilirim.. Ben sadece seninle bir yerlere gitmek istiyorum.. Ne yaparım bir başıma bilmediğim yerlerde.. Seninle yürünmeyen yolların anlamı yok.. Lütfen onunla kalma.. Lütfen sana değmesine bile izin verme.. Lütfen uzak dur ondan.. Zaman sensiz geçmez, geçerse de benim için bir anlam ifade etmez.. Gel seninle bir daha aşık olalım.. Yeminler edelim.. Tek bir kimliğe taşınalım.. Gel, seninle beraber yaşlanalım...)

Gokhan Aksu