D İ K K A T! ..
Sen, bu gün Ö L E B İ L İ R S İ N! ..

Şaşırdın mı? ..
Neden? ..
Nasıl olsa bir gün ölmeyecekmisin? ..

Dostların ve yakınların tarafından,
öldüğün güne, BU GÜN DENİLMEYECEKMİ? ..

Evet “Kullu nefsin zaikatül mevt Summe ileyna turceun.” 29/57

Misafir olduklarını unutanlar,
MAL SAHİBİ GİBİ HAREKET etme gafletinden kurtulamıyorlar.

Halbuki her gün,
binlerce hemcinslerini geldiği yere uğurlamalarına RAĞMEN! ..

Ummadıkları bir anda,
sıranın kendilerine gelebileceğini
HİÇMİ HİÇ DÜŞÜNMÜYOR VE DÜŞÜNMEK İSTEMİYORLAR.

Bu aymazlık, bu vurdumduymazlık ve isteksizlik,
ECELE HAZIRLIKSIZ YAKALANMAKTAN BAŞKA NE İŞE YARAR?

“Mutu Kable nete mutu! ..”
Ölmeden evvel ölünüz ki ölümü ÖLDÜRESİNİZ.

Dikkat et! ..
Bu günü Boş GEÇİRME.
BOŞ ŞEYLERLE UĞRAŞIP BOŞUNA YAŞAMIŞ OLMA.

ÖMÜR İSRAF EDİLECEK KADAR DEĞERSİZ,
tükenmeyeceğini zan ettiğin gibi UZUN VE EBEDİ DEĞİLDİR.

Ancak ebedi saadeti kazanman için verilmiş bir sermaye,
kullanım alanları, süre ve sınırları belirlenmiş çok değerli bir emanettir.

Her şey ONUN İLE DEĞER VE ANLAM KAZANIYORKEN! ..

Onu değersiz sanmak, anlamsız ve,
kıymetsiz şeyler için sarf etmek NEDEN?

Necdet EREM