ümidin yerine konulan şey nedir? ya da daha doğrusu ümidin yerini ne tutar şu hayatta? hiç bir şey değil mi? yaşadığımız sürece direniyoruz hayata.tüm hayal kırıklıklarına rağmen tırmalıyorsun hayatın simsiyah perdelerini.o perdeler kapalı hep. biraz aralansa diye bakıyorsun...elini uzatıp açmaya çabaladığında sanki bir güç seni yere seriyor.ama ne yapabilirsin ümidetmekten başka. belki birgün daha çok çabalarsam açarım o perdeleri diyorsun.çünkü ümidin bittiği yerde ne kalır ki geriye. kapanan tüm kapılara rağmen ümit...ha gayret birgün hayaller gerçek olur..yada ..yada hayal ettiğin senin için iyi olan değildir de sonra iyiki olmamış dersin. nereden bilebilirsin, kim bilebilir...
ama bildiğin tek şey vardır şu hayatta bilinmezlikler can yakıyor...iyilikler sürüklesin seni peşinden..güzel şeyler olsun..bir an önce...