Edebiyatında dağlara taşlara kurtlara kuşlara ağaçlara esen rüzgara yer veren başka bir millet varmı bilmiyorum.Bildiğim bir şey var ki bizler acımızı tatlımızı hasretimizi huzurumuzu hep onlarla paylaşırız.Bir de kadim dostlarla.Ferhat dağları delmiş sevdiği için.Eşi gurbette olan yeni gelin turnalarla selam yollamış yarine bir diğeri sevdiğinin gözlerini ceylanla özdeşleştirmiş.Seven bir delikanlı sevdiğinin boyunu selviye benzetmiş Bir diğeri yüzünü güle genç bir hanım ise sitem etmiş cananına " Gittin beni unuttun genç ömrümü çürüttün " diye. Bunlar gösteriyor ki bizler çok duygusal bir milletiz. Bir de çok uçlarda yaşıyoruz duygularımızı, sevinçlarimizi öfkemizi de yani bizi biz yapan duygular değilmi bunlar.
Ne dersiniz?
29/07/2012
Güler Elmalı