Gözü Yaşlı Olsun
Aşk denizine düşen bir damla olsaydım... Ne yaptım ki bu yolda, acaba "sevdim" diyebilecek kadar sevebildim mi seni... Neyin terazisinde ölçeceğim sana sevgi hakkını vermenin ne kadar uzağında olduğumun... Gönlüme sorasım yok bu yangını o zaten seni bulmanın heyecanındayken fark edemez ne yaptığını. Aşk kokan sokaklardan geliyorum şimdi, bir zamanların soğuk yalnızlığından... Yıllardır üşüyorum ama yetti birkaç saniye dolu dolu bakmak gözlerine…

Ne hazin bir cennet hasretindeymişim meğer… Seni hakkıyla sevdim diyemem gönlümün sahibi, sana diyebilirim ki; hakkını veremeyecek kadar küçük olsa da gönlüm bir an olsun senin gözlerin dışında başka bir güneşin hasretini yaşamadı... Sen öyle bir gülsün ki baharda yetişen değil karanlığımı bahar yapansın… Ey sevgili; sen tüm varlığınla, hasretimin aşk yoluna armağan ettiği bütün umutlarımın diğer adısın...

Her bahar bir yakarış olmuştur hazanların dilinde... Zira kimi yaprak dökerken kimi güneşle beraber... Seni aramak düşmüş bana mevsimlerin varlığında... Baharı pek bilemem ama hazanı iyi bilirim, yıllardır güneşin aksini unutmuş soğuk fırtına misaliyim... Şimdiyse kavuştuğum güneşimdeyim. Öyle alışmıştım ki yalnızlığa bir köşede, şimdi böylesine seni yaşamanın tarifini yapamıyorum... Uzak düşüyor her söz ve basit kaçıyor seviyorum demek... Daha iyi hissettirmeliyim şu bitmeyen yangınımı, toprağın ecelle o hazin barışmasını... Bir sözle ifade etmeliyim sana olan aşkımı; yokluğunda beni yaşar mı sanırsın, benden seni çıkar bak geriye ne kaldı...

Her umut bilinmez yarınların isyanlarıydı... Umut kelimesi vardı dilime törpü olmuş, aradığını bulamamanın aciz serzenişleri... Kimileri sonunda kavuşmak yoksa ona umut değil hayal derdi, kimileriyse sevmeyi sadece mutluluk anlardı... Bir ben mi farklıydım... Değildim elbet ama beni farklı kılacak kadar eşsiz bir aşkım var(dı)... O aşkın sahibine adanmalıydı bu gönül, sonunda umutların meyvesi olmasa da... Sevilmeliydi bu gönül, yoluna bir girildi mi geri dönülmemeliydi... Karşılıksız sevginin yüceliği gösterilmeliydi...

Seni sevmek o kadar saf ve duru ki... Toprağın hasreti bir fidan gibiyim, bir damla suyla varacağım ona bir gün... Sonunda açacak meyve; yüzündeki bir tebessüm, gönlündeki bir rahatlama olsun... Sevmek seni her zaman böyle eşsiz olsun... Varlığımı yokluğuna feda ettiğim; şimdi varlığına her şeyim feda olsun... Seni sevmek bu kadar güzel ve hep gözü yaşlı olsun...



Enes Başak
www.enesbasak.wordpress.com