Aşkımız değişik, enterasan, dolambaçlı, büyülü ve roman uzunluğunda yol alırdı güncesine. Her günümüz ayrı bir destandı. Her yarınımız büyük bir beklenti için hayale dayanırdı...



Yan yana gelebilmek
Delebilmek sınırları
Aşabilmek duvarları
Namümkün mısralardı


Uzun uzadıya devam ederdi buluşmalarız.


Kavuşmalarız zoru severdi.


El ele tutuşmalarımız, imkanları bir hayli zorlardı.



Ki hızına yetişebilmek
Nerede olduğunu tahmin etmek
Bulabilmek seni
Hayatımın sınavıydı



Sen nazlanırdın, ben inadına peşinden koşardım.


Sen diğer yüzünü çevirirdin bana, ben diğer yüzüne şiir kalmak için çırpınırdım.


Sen saklardın kendini benden; ben sevdalı adımlarımla, ben içten gelen sözlerimle, ben yakamoz tutan bakışlarımla gecelerine nöbet tutardım sabahlara kadar...



Bu oynumuz hiç son bulmaz
Hiç azalmaz
Hiç yavaştan hız almazdı
Usumdaki faaliyetlerin



Kedi fare gibiydi aramız. Ben yaklaştıkça limanlarına, sen derinliğine dalardın adını aklımda tutamadığım okyanusların. Sen ansızın ortaya çıkardın, ben her an karşında hazır aşktım. Vaz geçmezdim etrafında, çemberinde birçok yön dönmekten. Uslanmazdım seni çok sevmekten. Kendimi dinlemezdim, özlemin kadim sözken dilimde. Alfabemde harflerin varken, başka bir dili öğrenmeye niyet etmezdim...


Sen kokan coğrafyaları mesken tutardım. Sen bakan dağlara yaslanırdım. Sen esen rüzgarlara kendimi bırakırdım...