Mao, gürbüz ötesi gövdesini kaldırmaya çalışarak yayıldığı dere kenarından, seslenmiş bakarak dik dik Lin Piao Yoldaş’a, ’Elini versene lan!’ diye...Lin-halef,veliaht vesaire vesaire-’’Ama hünkarım, ben hala ’Yaşasın Halk Savaşının Zaferi’-ki sonradan bilumum zorba/beleşçi takımının el kitabı olmuştur-adlı başyapıtımı bitiremedim ki...Zırt,pırt bi şeyler buyuruyorsunuz...’’ demeye kalkmış Mao’ya ve fakat anında vazgeçmiş Kemal’in Önder’in ’sopasından’ korkması misali...Ve uzatmış elini o koca, besili gövdeye...Mao,
’Lan, işsizlik, güçsüzlükten bunaldım. Şu Çan Kay Şek de çok canımı sıkıyor doğrusu...
Hadi biraz ’Uzun Yürüyüş’ falan yapalım, bir sene kadar...’ demiş.Lin, ’Mala,davara faydası var mı?’ diye soracak olmuş; fakat...’’Lan Lin’-iyi kafiye oldu valla-seni saatlerce döverim de kimse alamaz elimden!’’ diye kükremiş Mao Beyzade...’Bu mal, davar laflarını ya seneler sonra Baykal’a kazık atacak ve Türkiye’nin son büyük komedyeni olacak Kemal’den ya da Doğu Türkistanlı kölelerimizden öğreniyorsun...Ajan mısın nesin?’ diye bağırırken kurtuluvermiş eli Lin’inkinden...Dere, dere olalı böyle bir mahlukatı içine almadığından taşıvermiş Pekin’e doğru...Islak ve fakat mağrur doğrulmuş Mao, ’Sucuklu yumurtamı
yaptın mı hanım?’ diye seslenmiş karısı Jiang’a hiçbir şey olmamış gibi...Ve gözü ilişmiş o seneler sonrasının Dörtlü Çetesi’nden Wang’a...’Lan bu heriften çok işkilleniyorum ya...
Hadi hayırlısı...’ diye geçirmiş içinden...

Devam edecek...

mehmet fikret