Ne bir şair ne bir doktor ne de bir şanatçı derman oldu bu derdime..Bir dinlesen derdimi ağlarsın oturup benimle..efkardan içtiğim çaya evet çaya doğru duydun arkadaş çaya..ne biraya ne içkiye...bildiğin demlenmiş zivt gibi tavşan kanı çaya ortak olursun benimle..elhamdülillah müslümanız..efkarlansakta,yıkılsakta henüz bitmedi ya herşey...bir iki üç beş on derken dibine vururuz çaydanlığın seninle..misafir konumunda olsanda sen doldurursun bardağıma,meşgulüm, efkarlıyım ya ben şimdi...anlatırım sana dertlerimi..ama başlayamam ki bir eylül akşamında diyerek...istemezmiyim bende artistik eylül akşamında sevdim dolaştık faytona bindik yaprak dökülüyordu kırmızı,yeşil,mavi vs vs ...demeyi ama değil temmuzda gördüm seni..ya bir sonbahar sabahına ne demeli...yaktın beni sonbahar yaktın...her şair mi sonbaharda sever arkadaş..yok o da değil bildiğin yazın kavurucu sıcağında çarptı gözüme ışıl ışıl parlayan gözlerin.o an yaz sıcağında ellerim üşüdüğünü,içimin titrediğini hissettim..içimin camlarını kapamak istedim daha da üşümeyeyim diye ama nerdee gitmedi hislerim kapamaya..hislerim yardım etmedi bana..antibiyotik ne fayda..işte o andan sonra ikinci bir ben çıktı ortaya…2.bircan DEVRİ.. Doldur doldur daha çok var çaydanlığın kirecine..öyle işte onun arabası vardı güzel mi güzel şöförüde vardı özel mi özel demek isterdim ama şöförleri olacak kadar zengin değillerdi..senin benim gibiydi durumları anlıyacağın.. Hiçbir pozitif parça derman olmadı yarama gördüğün gibi..hiçbir umut dolu şarkıyla özdeşleştiremedim ikimizi..gel gör ki iş ayrılığa gelince dön dayanamıyorum artıklar,,kimi seviyorsun söyle benden güzelmiler,seni severdi ve sana rağmenler dilimde dolanır oldu..evet haklıydılar seni sana rağmen severdim ama sen aşkı anlayıp bilmedin.. Ama ben içlerinden en çok bunu sevdim.’ah bu şarkıların gözü kör olsun’...dediği gibi rahmetli zeki müren’in çoktan unuturdum ben seni çoktan,AH BU ŞARKILARIN GÖZÜ KÖR OLSUN….