Bu gün öyle bir olay yaşadım ki hayatımın en önemli ve en zor dakikalarıydı. Dostumla tartıştım. Ondan hiç bir şey saklamadım bu güne kadar bundan sonrada saklamam. Biri vardı hayatımda o kişiyi dostum bilmiyordu sadece kuzenime söylemiştim ama amcım dostumdan saklamak değildi dostum bu olayı öğrenmiş hemen evime geldi kızgın bir şekilde. Bağırdı çağırdı ben ona olayı anlattım ondan saklamadığımı, söylemek için fırsat aradığımı söyledim zar zor ikna oldu sonra gözlerim doldu başımı önüme eğdim ve ağlamaya başladım bir süre sonra kafamı kaldırdım ve dostumunda ağladığı gördüm çok kötü olmuştum o an çünkü biz 16 yıllık dostuz ve hiç böyle bir şey yaşamamıştık zoruma gitmişti. Sarıldık barıştık anlaştık. Birbirimize söz verdik ne olursa olsun hiç bir şeyi saklamadan hemen anlatıcaz birbirimize kabul ettim hemen çünkü o benim dostum. 16 yılı beraber geçirdik biz bir günde silinip atılamaz. Dostum evine gitti bende kendimi banyoya kapattım bir saat boyunca banyoda kaldım, kafamı topladım, elimi yüzümü yıkadım iyi geldi. Bu olayı basit görebilirsiniz belki ama benim için çok önemli dostumu kaybediyordum nereyse. Siz dostunuzu kaybetmeyi göze alabilir misiniz? Söyleyeyim ben alamazsınız benim göze alamadığım gibi. Bu pek deneme olmadı sanırım ama anlatmak zorundayım anlatmazsam eğer içim rahat etmez. Belki zamanınızı aldım ama yinede okuduğunuz için teşekkür ederim.