Evlerin bacası şeker pancarından, kapı ve pencereleri elma şekerinden, evlerin etrafıda çikolatadan yapılmıştı. O, masmavi, toz pembe olan gökyüzü, adeta pamuk şekeri rengine bürünmüştü. Tan ağarıyordu. İnsanların çoğu erkenden uyanmış, kimileri, süt banyosu yapıyor, kimileri, sihirli çeşmeden çikolata içiyor, kimileri pasta dağına tırmanıyor, frambuazlı,kakaolu,muzlu ve çilekli pastaları toplayıp evlerine götürüyor, kimileri, tatlılar dünyasına gidiyor , baklava, dilber dudağı, bülbül yuvası, künefe, sütlaç, kazan dibi, gibi tatlıları yiyiyorlar... Ve sonra yola koyulup, hepsi bir yerde toplanıyor, bulundukları yer önceden geldikleri ve herşeye rağmen geri döndükleri yerdir.


Anlattıklarım o kadar güzeldi ki, bu masalın devamını getirmek isterdim. Ama her zaman aynı şeyler yaşanıyor. Ben yazdım ama ben sonunu getiremiyorum...Masallar dünyasında yaşamak isterdim. Ama aslında hepimiz masallar dünyasında yaşıyoruz. ’ VE HEPİMİZ BİR MASAL KAHRAMANIYIZ ’ ....