yol olsan varsam yürüsem seni kentlere sabah vurmadan daha tepesinde evlerin yalnızlık örtüsü ışıkları sarhoş eden sesiyle rüzgâr kanamış denizler gibi yaralı
suları getirse adın devirerek bir bir dağları geçse bu zapt edilmiş kaderden bu yetkin ölümhaneden kavimlerden köylerden kırsa bir usta gibi soğanı
ıı.
güzel yaşamadı çocuklar dolmadı bıraktıkları sokak hiçbir trene binmediler sevmediler hiçbir atı aşkı kimse anlatmadı onlara
ııı.
yol oldun vardım yürüdüm seni aldım toprağını içime döktüm çekildim başağına sessizlikti her şey ve bir ülkeyi kurtarmak gibi eski bir haziran konuştuk sonra tepeden tırnağa ekin günlerinden ölülerden bahsettik adsızdı erken düşen çocuklar
yol oldun vardım yürüdüm seni ve işte duruyor avcumda senin usulca bükülen boynun
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sahran şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sahran şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.