Servetim şöhretim olmadı benim
Gönül sarayımı açtım dostlara
Sevdiğim çiçekler solmadı benim
Yediveren kokusu saçtım dostlara

Sevgiyi gönlüme kor eyledim
Seveni kendime yâr eyledim
Kendimi Rabbime kul belledim
Kişi sevdiğiyledir sorun dostlara

Seven sevdiğinin sözünü dinler
İnanarak sevmektir verilen değer
Sevgiye kucak açar yolunda gider
Hasret çeken kalpler varın dostlara

Sevgiyle kurulur bütün dostluklar
Bir ağ gibi örülür bütün dostluklar
Sevgisiz kalplerde birikir paslar
Kalp gözün açılsın yürün dostlara

Nefsime karşı çektim kılıcım
Hiç kimseye değil kendime hıncım
Yaşlanınca bakarız daha pek gencim
Deme sakın kaybedersin katıl dostlara

Kardeş olduk el uzattık dostluğa
Savaş açtık cehalete küslüğe
İlim irfan eyle nefsi terbiye
Uzak dur şeytandan sohbet dostluğa

Dostlukmuş insanı yücelten değer
Rabbimden niyaz eyle katından bir yer
Tüm yollar O’na yönelir varacağın yer
Allah (c.c.) kapısı olsun VAR YÜCE DOSTA.
Yusuf Erdoğan