Sultanahmet’te mest olurken yürekler pür vakar,
Süleymaniye den geçenler mâverâya akar.
Eyüpsultan ýn billur damlar pencerelerinden
Derviþler ve sultanlar diz dize âtiye bakar.
Süleymaniye den geçenler mâverâya akar.
**Hem dermanýsýn dertlerin,hem yürek yarasýsýn
**Sancak elinde Ulubatlý Hasan narasýsýn
Akifki,baðrýnda doðdu yine baðrýnda yatar
Sinende bin atlýsý ile Yahya Kemal atar
Yeditepe arasýndan aralayýp surlarý
Burçlara asýlý duran güneþ bir b
aþka batar
Sinende bin atlýsý ile Yahya Kemal atar
**Bir uçtan bir uca
dünyanýn eski hülyasýsýn
**Resulün müjdesi,Sultan Fatihin rüyasýsýn
Ayasofya garip, sadece kandilleri yanar.
Rumeli hisarý lâl,Topkapý Fatih’i anar.
Bir ebruli
þiir dökülürken dudaklarýmdan,
Ney sesleriyle sarhoþ yürekler hüzzama kanar.
Rumeli hisarý lâl,Topkapý Fatih’i anar.
**Yüzyýllardýr yoðrulan hamurun,saf mayasýsýn.
**Geçmiþim geleceðim,ellerimin ayasýsýn.
Göðe çýkýp yere baksan,bir incidir Üsküdar.
Çýnaraltý’nda bütün ruhlar dinginliði tadar.
Otur Karacaahmet’te,
hece taþlarýný say.
Efkarlan,
hüzünlen,eskiyi an,sabaha kadar.
Çýnaraltýnda bütün ruhlar dinginliði tadar.
**Yarýsý þöyle dursun,arzýn diðer yarýsýsýn.
**Sanatkarlarla kahramanlarýn,hoþ mirasýsýn.
Güzelliðini görmeye gelirler,katar katar.
Dolmabahçe,Çýraðan,Yýldýz,ruhuna ruh katar.
Kimi de,senin uðruna
cennet karþýlýðýnda,
Boðazlarda kan ile canýný
Allaha satar.
Dolmabahçe,Çýraðan,Yýldýz,ruhuna ruh katar.
**Uzaklarda deðil,kalbimdesin,bak þurasýsýn.
**Atalarýmýn,tarihe çekilmiþ tuðrasýsýn.
Beyoðlu’nda her taþ,birbirine maziyi sorar.
Þairlere küsmüþ de
þiir,Bakileri arar.
Öylesine benden ve öylesine benimdir ki,
Ýstanbul bir kader olur,kederle beni sarar.
Þairlere küsmüþ de
þiir,Bakileri arar.
**Yanan gönüllerin bitmek bilmeyen çýrasýsýn.
**Cennet diyemem ama iki alem arasýsýn.
Muhammed Mehmet Gül
Not:Bu
þiir Ýstanbul görülmeden yazýlmýþtýr.Sürçü lisan etmiþsem affola.