ÞAÝRLER ERKEN ÖLÜR

ÞAÝRLER ERKEN ÖLÜR


Ben þairim.
Vazgeçmem sevdalarýmdan.
Vazgeçmem inatlarýmdan.
Kelebeðin kanadý gibi yüreðim;
Sev.
Ama tutma kanatlarýmdan!
Þairler erken ölür….

Baba olmaktan korktum hep
Baba diyeni yalnýz komaktan.
Oðula doyamamaktan..
Kalemim yazmaya nazýrken,
Yazamaktan….
Bir metre aþaðýda kaðýt bulamamaktan….
Ne gelirse haktan……
Þairler erken ölür.

Aðustosta biliriz üþümeyi.
Þubat ayazýnda yanmayý.
En imkansýz aþklarda bile;
Aþka inanmayý.
Aþka inanmayan yürek,
Aþký taþýmaz….
Aþký taþýyan yürekse ,fazla yaþamaz
Þairler erken ölür..

Gidenin ardýndan boþ durur mu eller,
Yazdýkça yazar.
Dudaklarým çatlar.
Kenarýndan kan sýzar.
Hele bir de deðdiler mi yüreðimize nazar;
Þairler erken ölür.

Bir kuþun kýrýk kanadýna aðlar,
Yaðmayan yaðmura küseriz.
Aþk için boynumuzu giyotine sokar,
Mýsralarýmýzda adam keseriz.
Ama cana kýyamayýz biliriz.
Alnýmýza doðrultulan namluya,
Þiirle bir adým daha geliriz.
Sýrtýmýzý döndüðümüzde
Kahpe kurþunu yeriz
Gülümseriz
Þairler erken ölür..



Üzerimize daðlar devrilir,
Altýnda kalýrýz.
Arabistan’ýn bütün kumlarý baþýmýza akar,
Seraba inanýrýz.
Hasreti daha bir yaþar,
Gurbetten pay alýrýz.

Uðruna þiirler yazdýðýmýz adam,
Þiire kurban olsun deriz kimi vakit,
Ýnandýðýmýza ,
Yandýðýmýza güleriz,
Baþýmýzý önümüze düþürür de gideriz,
Yazdýðýmýz þiirlerin tokadýný yeriz.
Þairler erken ölür