Yaz
asfalt kaynıyor
yolların oyuğuna benzeyen yüzüyle, sırıtıyor yan komşunun dişlek oğlu karşı Ayten hanım çamaşır seriyor üst balkona mırıldanıyor sırılsıklam bir rüyadan uyanır gibi terle yıkayan hevayi yazdı ve ben şiir soluyorum bakkaldaki çirkin kıza gülümsüyor hafif bir rüzgar işkilleniyor tenimde bir of çekip bir kez daha çaysıyorum sen yoksun yazdım alabildigine yoksun veya azdım haberciye küfrederken yakalandım dişlerimde ezilen izmaritleri düşe verdim düşlerim ah uçkun düşlerim düş bahçeleri kurdum balkona sızdım |