Ba'har
Ba’har
١. taranmış yüzümle dönüyorum ölü uykulardan saçlarımdan akıyor ılgın nehirler nar çiçeklerini kokluyorum avuçlarından bergamot kokulu sokaktan geçerken her gün içimde tarifi olmayan bir özlem uzaklara, hiç gidilmeyecek yerlere çivileniyorum yalnızlığımla koyun koyuna yalnızlığım değiştirmiyor derisini bir an ٢. mahvıma sebep bir gül parlıyor ebruli tuzlu erik kokulu dudaklarında bir ku’r’şun filizleniyor b’akışlarında ateşliyor kirpiklerini göğsüme doğru göğsüm kadim çağlar yangını esmer sütü dağılıyor incir ağaçlarının ~kırmızı bir elmaya tav olalı yüreğim cehennem kirpiğim bulut yüklü, gözlerim nem ~ ٣. kov beni cennetinden cinnetime sebep gözlerin üzerimdeyken yaralarımla sevişmeyi öğrendim hem söğüt dalım iğde kokulum düşme gör narına aşkın bir çocuk gibi ağız dolusu gül mahvıma sebep bir gül parlıyor ebruli tuzlu erik kokulu dudaklarında |
Beğendim…
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.