SerenatBildiğimi sustum Kimseler duymasın seni bende diye Şarkılar taşırdım dudaklarımdan Dudaklarına... Umutlarımın titrek damlasını Yeşil yağmura anlatıyorum Uzak adaların kimsesiz yıldızları ayıyor yarım geceleri Odamın karanlığına.. Gelip buluyor işte ıssızlığın mısra mısra Yalnızlığımı.. Saksımdan dökülen güller öyle üzgün bazen Işlerken seni ayaklarıma Özlemlerin buruşuyor Dağ,tepe,memleket ne varsa Ay ışığı eteğimden su içiyor Bir gül at kalbinin içinden Pencereme.. Gölgeme yüzünü vuran aynalarda ruhun Dişlerinde elma kokusu Saçlarında çocuksu ölüm Bulutların üstünde baharlar Korku gibi geçen bakışlarımı tut Uğulda düşüme Sokağından geçen binlerce dumandan biriyim ben Ellerin,ellerin diyorum Sallanıp durmakta her akşamüstü dizlerime Demdir bu mürekkebinden yangınıma inen ki Gizli gizli en derin yerinde Ateşler içinde.. Nasıl bir uykusuzluksa başın fırlıyor yastığından Toprağımın rengine Buğulu bakışlarımda gecenin sevda hevengi Gökyüzü bir siyah-bir mavi Adım attığım yer Ey güneş Kucakla beni Biz’le.. Bildiğimi sustum Kaç yol ağlamaklı rüzgarın ağrısında Boşandığında aklının bulutları Su gibi okursun beni biliyorum Öyleyse tut/ma gözyaşımın sevinç halayını yoluna Tutma ışıklarını lacivertin Gözlerindeki tılsıma varmak için Yıkasın yağmurlar Gözbebeklerimi.. Sevgilim, Susmak duyurur mu ağaçları |
Manevi duygularla bezenmiş, sevda mükemmel bir şekilde dile getirilmiş...
Kaleminize ve gönlünüze sağlık…
.................................................... Saygı ve selamlar..