ZAMANA KÜSMÜŞ ÇOCUKLARIZ
ZAMANA KÜSMÜŞ ÇOCUKLARIZ
Zamana küsmüş çocuklarız biz Oyunlardan kovulan, uzaklaştırılan Bir tebessüme hasret kalan En güzel günleri, kursağında kalan Zaman küsmüş çocuklarız biz Bir bisiklete binmeden büyüyen Bayramdan başka, yeni elbise giymeyen Bir çarık, bir lastik ayakkabı ile büyüyen Zamana küsmüş çocuklarız biz Gözümüzü açmadan büyümüşüz Bir tutam aşk görmeden ıslanmış Bir leylaya aşık olmadan büyümüşüz Zamana küsmüş çocuklarız biz Bir saatimiz olmadan büyümüşüz Zamanı öğrenmeden, içinden geçmişiz Bizden çaldıklarını hiç farketmeden Zamana küsmüş çocuklarız biz Ne gidenin kıymetini bilmişiz Ne gelenden haberdar olmuşuz İki ara bir derede kalmış, unutulmuşuz Zamana küsmüş çocuklarız biz Çamur, toz içinde büyümüşüz Bir tarla, bir çayırda terlemişiz Biz, bizi bilmeden büyümüşüz... Hüseyin TORUN |