can yangısı...nefesimdeki kir, gözyaşımdaki tortu korkutmasın seni ıssızlığına çırılçıplak sarılırken ömrüm en son ne zaman karanlıkla seviştim, kaç ölüm daha var içimde bilmiyorum adın, saklımda susmaktan yorgun yalnızlık vurdukça saatleri hangi şehrin, hangi köşenin hangi şişenin dibiyim bilmiyorum uzağımsın biliyorum bir belki de iki duble kadar yakınımsın aslında canım seni çektikçe, çekiliyor içim mahzenlerine ciğerim köşelendikçe de bir duman, bir duman ki sorma nasıl da dolanıyorsun ahıma aklın yolu da, aşkın yolu da birdir dediler inandık bir asfalt çatlağında açan çiçek kadar oysa ayrılığın adıymış gölgelerimize ekilen tohumlar eksildik bir dua gibi inancımızın tam da orta yerinden dilim, dilsizliğime harf mezarlığı şimdilerde kaç güneş batırdım karanlığıma saymadım gözlerinde soyunmasın artık günahıma ömrüm ömrüm ki yazgısına mum ışığında titreyen can yangısı… ilhanaşıcımayısikibinonsekiz |
.....
Kaç gün doğmadan sabahıma
Önce sen doğdun içimdeki yangına
Uzattığımda ellerimi
Uzağım oldun... çölde gördüğüm serapda
Çok güzel dizelerdi yüreğinize sağlık okumak bir zevkti...