viran
hep aynı yerden kırılıyor inancımız
umudumuz ise yitirilmiş bir ülke kadar viran sağanak yağmurlar altında ıslanıyor sevincimiz kaderimiz hüzünlü şarkılar mıraldanıyor durmadan bir çiçeği koparmakla başladı her şey sonrası başağa yüklenen yersiz mana sokaklar dilini mühürledi çoktan anılar ketum bir grinin ardında başıboş yitik viran -aramızdan sızan sessizliğin kadri bilinir mi oralarda - II. bakır bir çaydanlıkta tütüyor özlemin dilimi değdirdiğim tuzlu bedenin hangi rüzgarın esaretinde şimdi hangi yama ile kapanır günahkar bedenim ellerini çek bırak dalında kalsın karanfiler kitaplar raflarda , sen yüreğimde usul usul çürütsün istiyorum aşk beni gözlerim toprak olsun ellerim yürüsün bir ağacın kalbine III. belki yağmur yağar dolu dizgin ağlarım s’isli bir yolda kaybolurum umutlu bir düş kuramayacak kadar yorgunum -biliyorum - -aramızda kırılan aşkın sesi duyuluyor mu oralarda - Barış Çiçek |
Kalemine kuvvet...
..................................... Saygı ve selamlar..