ANNE
Yedi kat yerin dibinde
Namlusuna sığamadığım, Acımasız bir hayatla, Vurulmuş çocukluğum. Çünkü;öldüm anne öldüm. Kucakladım senli yanımı. Her akşam tarifsizce, Değiş tokuş ediyor musallam. Şimdi gelsem değsem toprağına, Artık öpemezsin değil mi anne. Öyküler anlatıp bana, Ö p m e z s i n... Yeter! Lehçesi bozuk özlemlerle, Yorulduğu yüreğim. Yeter! Koca bir dağın bile görmezden, Geldiği zamandayım. G e l! Yemediğiz bir lokmanın, Tadına birlikte bakalım. G e l Şu dünyanın uzağına gidelim. Bir yudum suyu, Ben Avuçlarımda içereyim. Kılavuz istemem artık sancılarıma. Ateşlerle seviştiğim, C E H E N N E M Sıcaklıkların da yaşadım sayılsın. Sensizliğim düştü gökten, Yıldız yıldız anne. Bir çocuk ağlıyor şimdi gamzemde... Erhan Çuhadar |
:(
Saygılarımla