"korku çiçeği'
kalemin bel altına düşen muamma bir sızıdır
boş beşikte sallanan umutlarım sen kalbimi izbe bir uçuruma bırak jose tanrının dilini öğrendiğimde yeniden seveceğim insanları göğsümdeki kırlangıç sürüsü v şekli bir acıyı öğütlüyor... oysa sen kırık kanatlarımızdan bahsediyorsun durmadan yapma biz seninle mezopotamya’nın kızgın güneşinde kavrulmuş birer ’korku çiçeğiyiz’ Jose alnımızda derin yanık izleri çılgın atlar koşuyor terimin tuzlu okyanusundan ve gökyüzü regl oluyor birden oysa hiç bir hayalin bacak aralarına bakmadım düşlerim çabuk tahrik oluyor diye sustuğumda bir çocuk alnından vuruluyor sustuğumda bütün dünya susuyor aklımın koridorlarına mevzilenen intihar timiyle yaşıyorum kaç yıldır her akşam düşüncelerimi asıyor kör bir cellat sonra dilimin ucuna gelen şarkılarla tam bağımsız bir yürek düşlüyorum bilirsin bazı şarkılar vardır jose insanın ruhunu çürütür ve nedendir bilinmez dudağımda o kırgın şarkının mistik kokusu bir gün anlarsın jose avuçlarımın portakal tadını ve anlarsın bir gün neden intihara meyillli birer korku çiçeği olduğumuzu bir gün anlarsın Barış Çiçek |
Dünya anneler gününüz kutlu olsun...
.................................................... Saygı ve selamlar..