DERKENAR
Kimsesizliklerimde buluyorum kendimi
Sarılacak umut yok, bekleyecek durak yok Sensizken hislerim ele veriyor bedenimi Tutunacak dalım yok, vuracak hançer çok Ama sen deyince anılar gelir akla Belki buluşuruz bir gün, anıları sakla Zafer kazanmış komutan edasıyla Gülümse bana, bana göstermeden ağla Hasretinden bu çizgiler, acılar binbir kenar Sürünüyor gönlüm, kovalamıyor akrebi yelkovan Hayat koca bir roman, mutluluklarım derkenar Seni hatırlayasım var; sesin bülbül, kokun erguvan Biliyorum bilmesine de kabullenmiyor yüreğim Belki günün birinde ikimizi sana müjdelerim Belki hâlâ şu an bir yerlerde kırık kalpler var Hepsinin adına ben herkesten özür dilerim |
Kalemin susmasın
______________________________Selamlar