BABAM (Þimdi)

BABAM (Þimdi)

Her nefesin ardýna "Eyvahý" yükleyerek
Sonsuzluk deryasýnda el pençe bekleyerek;
Hicranýn ateþine  yanardað ekleyerek;
Þu dünyanýn içinden, göç olan babam þimdi
Her damla gözyaþýyla Hiç olan babam þimdi

Yalnýzlýk yumaðýyla, hýrkasýný örünce
Bir türkünün içinde, gidenini görünce
Canan nasýl katlanýr canda caný verince;
Mutluluk sofrasýnda, aç olan babam þimdi
Gözyaþý çehresine, taç olan babam þimdi

"Sormayýn hiç" diyerek, ellerini gözünden
Çekmeyi düþünmedi, resmindeki yüzünden
Ne söyletti tek bir laf, ne de caydý sözünden
Sükunet ile sabra, harç olan babam þimdi
Vuslatýn kalesinde, burç olan babam þimdi

Iki dünya arasý çizillir toprak toprak
Dökülür ya mevsimler dalýndan yaprak yaprak
Geçer iþte günlerin ne dur bilir ne durak;
Geride kalanlara hurç olan babam þimdi
Ömür hanesi ölüm, borç olan babam þimdi

Geçen güzel günlerin kesilen faturasý
Bogazýnda bir yumruk, her yýlýn hatýrasý
“Mukadderat böyleymiþ" derken gönül yarasý
"Amenna” hançerine, uç olan babam þimdi
Ya Sabýr tespihinde tunç olan babam þimdi

Huriye ERDUGAN