BİZ ÇOCUKKENBiz çocukken hayallerimiz kadardı dünya Kötülük bulaşmazdı çocukluğumuza Kara önlük üstümüzde pembe düşlerimiz vardı Sokaklarda bitmeyen oyunlarımızdaydı taş toprak Yakan top yakardı canımızı Yerden yüksekti birbirimize böbürlenmemiz Evcilikte kaldı misafirperverliğimiz Özgürlüğün kalesinde saklambaç oynardık düşlerimizde Bebeklerimiz süslerdi oyunların sıradanlığını Oyuncaklarımız kıymetli anılarda kaldı Hep bildiğimiz oyunlara yorardık özgürlüğü Tutunamadığımız mutluluk yoktu Her anı huzurdu yaşadıklarımızın Yetişemediğimiz dallarda dansların ritmini yakalardık Minik kalplerimizin coşkusunda Ağaçların kanatlarında türküydük Kıymet bildiğimiz yüreğimizle masumiyetin izini yakalardık Yalan söyleyemeyen maskesiz yüzlerimizdeydi dostluk Gül kokulu yazlarımız vardı hayallerimizin kuytularında Samimiyetin gerçek yüzünü çizerdik buğulu camlara Yosun gözlüydü düşlerden arta kalan dev samimiyetimiz Biz gülerdik sevgi arsızı dudaklarımızla Her ağladığımızda yanımızda candan seven birisi vardı, Umudu saklardık sandıklara Ya kaçarsa… 27-28-29 Temmuz 2017 Çiğdem KARAİSMAİLOĞLU |
ŞİİRİNİZİ BEĞENDİM...
.............................................. SAYGI VE SELAMLAR..